Πρέπει να ξέρουμε τι θα ζητήσουμε απο την θάλασσα ανάλογα με το είδος της ακρογιαλιάς και του βυθού.
Γιατί εχει και η θάλασσα τα λειβάδια της οπου
βρίσκουνε τροφή τα ψέρια γι’ αυτό και δεν λείπουν απο αυτά. Είναι οι λεγόμενοι ψαρότοποι. Καθε ψαρι θελει τον τοπο του για να βρει την καταλληλη τροφη και για να αφησει τα αυγα του. Εκει πρεπει να τα αναζητησουμε και να τα ψαρεψουμε.
Είναι η τραγάνα περίφημος ψαρότοπος για τα περι
σσότερα ψάρια. Βυθός στρωμένος με τα κόκκινα, πράσινα ασβεστωμένα κλαδάκια και φύλλα.
Είναι η τροκαδα βυθός ομαλός στρωμένος με άγριες ασβεστωμένες πέτρες (απολιθώματα φυτών). Στους δυο αυτούς τόπους δεν λείπουν τα λυθρινια,οι συναγρίδες, τα φαγκρια,οι σφυρίδες κτλ.
Είναι οι ξέρες βυθός βραχώδης, ανώμαλος με ανοίγματα και ακανονιστους βράχους, που μέσα τους βρίσκεις, στηρες ,ροφούς.
Είναι οι μπαγκοι , υποβρυχια οροπέδια με απότομη αποχή, που κρεμαστά κάτω από τις άκρες τους συναντάς τον ομαλό βυθό. Εκει φωλιαζουν ολα τα πετροψαρα και μικροψαρα,χανοι και περκες.
Ειναι ο βουρκος του πελαγους με τους βλαχους κι ο βουρκος της ακρογιαλιας με τα λαβρακια, κεφαλια,τσιπουρες.
Ειναι οι αμμουδιες με τις τσιπουρες, λαβρακια, μουρμουρες, κατσουλες, γλωσσες, δρακαινες, μυλοκοπια.
Ειναι οι φυκιαδες με τους σπαρους,μαριδες, μουγκρια,περκες.
Ειναι οι πετρες της ακρογιαλιας με τα μουγκρια, κεφαλους, κωβιους, σμερνες, σαργους, μελανουρια, σκαθαρια.
Ειναι η αποχη , το μερος που σταματα η κλιση του βυθου,οπως κατεβαινει απ’την ακρογιαλια κι αρχιζει ο επιπεδος βυθος. Εδω φωλιαζουν τα ψαρια και τις περισσοτερες φορες ειναι κοντα στην ακρογιαλια.
Ειναι τα μπογαζια δρομος και περασμα των ψαριων σε ορισμενη καθε χρονο εποχη.
Ειναι τελος η εκβολη καθε γλυκου νερου οπου μαζευονται τα ψαρια για να φανε την τροφη που κατεβαζει ο βουρκος. Απο εδω δεν λειπουν τα αγριοψαρα και ο σκυλος κανει θραυση μεσα στην θολουρα του νερου.
*Το κείμενο ειναι από αρθρο του εξής ιστότοπου : Link
Add comment